Inmiddels ben ik in het derde trimester van mijn tweede zwangerschap beland. Een moment waarop ik even terugkijk op de afgelopen maanden en ook op mijn eerste zwangerschap. Hoewel je misschien denkt dat een tweede zwangerschap voelt als ‘been there, done that’—en dat is ergens ook zo—vind ik het toch ook wel een hele andere ervaring.
Tweede zwangerschap: herkenning en verrassingen
Veel voelt natuurlijk bekend. Je weet grotendeels wat je te wachten staat en daardoor zoek je veel minder dingen op. Althans, dat is hoe ik het ervaar. Ik ben niet meer te vinden op al die apps zoals ZwangerHap of Zwangerschap+, want ik weet het nu wel. Die kennis heb je de tweede keer en daardoor sta je er automatisch iets minder bij stil. Maar toch is deze zwangerschap ook weer heel anders.
Allereerst omdat ik deze keer natuurlijk al een peuter rond heb lopen. Waar ik bij mijn eerste zwangerschap nog alle tijd had om te rusten wanneer ik dat nodig had, draait het leven nu gewoon door. Een peuter vraagt om veel aandacht, en dat is heerlijk, maar soms ook pittig natuurlijk. Toch zorgt haar aanwezigheid ervoor dat deze zwangerschap sneller voorbij lijkt te vliegen. De dagen zijn gevuld, en voordat ik het wist, ben ik alweer bijna bij de finish. Waar is de tijd heen gegaan, joh?!
Hoe mijn lichaam anders reageert deze keer
Verder reageert mijn lichaam deze keer ook heel anders. Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik constant moe, zwak, had ik last van bloedarmoede en voelde ik me heel vaak heel angstig. Ik heb me oprecht heel de zwangerschap ziek gevoeld. Dit keer ervaarde ik dat helemaal niet zo. Ja, het eerste trimester vond ik pittig, want ik was iedere avond VET misselijk en had een onwijs donkere wolk boven m’n hoofd hangen. Maar dat verdween als sneeuw voor de zon na 12 weken. Ik had die ’tweede trimester high’ waar iedereen het altijd over heeft. Ik had véél meer energie, voelde me fitter en kon echt genieten van mijn zwangerschap. Natuurlijk zijn er nu in het derde trimester ook ongemakken, zoals maagzuur, rugpijn, slecht slapen, minder geduld, vermoeidheid en zo kan ik nog wel even doorgaan haha. Nu richting het eind wordt het wel weer echt pittig en ik kan er niet zo goed tegen dat ik veel minder kan dan dat ik wil. Máár het voelt tot nu toe toch allemaal beter te dragen dan de vorige keer. En ik weet natuurlijk nu veel beter wat me te wachten staat straks. Ik kijk er zo ontzettend naar uit dat ze er straks is en ik kan knuffelen met m’n baby de hele dag lang. Ik zeg echt iedere avond tegen m’n partner hoeveel zin ik heb in straks.
Wat deze zwangerschap ook extra bijzonder maakt, is hoe mijn dochter ernaar uitkijkt om grote zus te worden. Ze zit al helemaal in die rol. Ze praat tegen mijn buik, geeft kusjes en heeft het zo vaak over de baby. Het is mooi om te zien hoe deze kleine baby in mijn buik nu al een plekje heeft in ons gezin.
Werkstress tijdens mijn zwangerschap: weer slecht nieuws
Tijdens mijn verlof de vorige keer kreeg ik helaas slecht nieuws wat werk betreft. Ik hoefde na mijn verlof toen niet meer terug te komen want het bedrijf ging failliet. Dat was toentertijd wel even heftig. Deze keer kreeg ik helaas weer slecht nieuws wat werk betreft. Mijn verlof begint bijna en ik kreeg recent het nieuws dat mijn contract niet wordt verlengd. Dat zag ik echt totaaaal niet aankomen en het zorgde voor de nodige stress en onrust. Vooral omdat ik mijn werk goed en met heel veel plezier deed en me volledig inzette. Ik vind het een heftige situatie, om ontslagen te worden terwijl je zwanger bent… Maar inmiddels heb ik het kunnen laten bezinken en focus ik me op wat écht telt: mijn baby, mezelf en mijn gezin. Ik zie het ook als een kans voor iets nieuws na mijn verlof. We gaan zien wat de toekomst brengt! Nu eerst lekker toeleven naar en genieten van mijn verlof, genieten wanneer ze er straks is en we in onze bubbel kunnen kruipen. Wat kijk ik hier énorm naar uit.
De bevalling: spanning en vertrouwen vinden
Waar ik minder naar uitkijk, is de bevalling. Daar ga ik wel even eerlijk en rauw over zijn. Hoewel deze zwangerschap lichter aanvoelt, blijft de gedachte aan de bevalling erg spannend. Mijn eerste bevalling was namelijk nogal een intense en toch wel traumatische ervaring. Ik dacht dat ik het had verwerkt, maar nu ik voor de tweede keer moet gaan bevallen, herleef ik de eerste bevalling weer en alle emoties die daarbij horen. Ik ben zo bang dat er weer dingen misgaan. Toch probeer ik deze angst los te laten door middel van veel praten, meditatie en zwangerschapsyoga. Mijn verloskundig team en mijn partner geven me veel vertrouwen en jullie trouwens ook. Op Instagram heb ik me hier namelijk over geuit en zoveel van jullie gaven aan dat de tweede bevalling een totaal andere ervaring kan zijn. Ik probeer me hieraan vast te houden, dat een tweede bevalling vaak anders en vlotter verloopt en dat ik, door mijn eerste ervaring, sneller beslissingen kan maken. Deze bevalling ligt de focus op vertrouwen, overgave en ontspanning. I’ve got this.
Kortom, deze tweede zwangerschap is anders, maar daarom zeker niet minder bijzonder. Misschien juist wel meer, omdat ik het nu kan beleven met de ervaring van de eerste keer en de liefde van mijn gezin om me heen. En nu? Nu tel ik af naar de dag dat we haar mogen verwelkomen. We kunnen niet wachten!