Dit verlof voelt anders dan de eerste keer. Waar ik toen nogal zoekende was, me onzeker voelde, alles nieuw was en de dagen vaak als een waas voorbijgingen, voel ik me nu rustigveeler en zekerder. Ik doe het tenslotte voor de tweede keer. Dat maakt dit verlof veel fijner. Relaxter.

Ik geniet daardoor ook zeker meer. Ook omdat ik weet hoe snel deze tijd voorbijgaat en omdat dit misschien wel mijn laatste baby is. Natuurlijk heb ik ook zware nachten hoor en snak ik regelmatig naar me-time maar over het algemeen gaat het goed. Zowel met de baby als met mij. Ik train weer, ik wandel elke dag, ik geniet intens van m’n baby en ook van de tijd met mezelf. Ik doe hier en daar een dutje als dat lukt, maar ik plan ook bewust genietmomenten in. Een ijsje halen, lunchen buiten de deur, een blokje om in de zon (echt zo fijn om in de lente/zomer verlof te hebben). Ik ben mijn verlof goed aan het benutten vind ik zelf!

Een betere start maakt álles anders

Wat ook echt verschil maakt: ik had deze keer een veel betere bevalling. Echt een wereld van verschil met mijn eerste bevalling, die alles behalve makkelijk was. Doordat het deze keer goed en vlot ging, was ook mijn kraamweek zóveel fijner. Ik kon nu landen, bijkomen én genieten. En dat merk ik nog steeds. Mijn herstel gaat goed. Ik heb energie. Mijn lijf voelt sterker. Mentaal zit ik beter in mijn vel. Het heeft me echt geholpen om met een andere energie dit verlof in te gaan. Zo fijn dat ik dit ook zo eens mag ervaren.

Uit lunchen met baby in de kinderwagen

Zoals jullie wel weten: ik hou van lekker eten. Dus dit verlof is voor mij ook het perfecte excuus om mijn buurt uit te spelen qua horeca. Nieuwe tentjes ontdekken en lunchen in m’n eentje. Dat is echt mijn ultieme genietmoment. Soms bestel ik een portie oesters op het terras, gewoon in m’n eentje. Zelf de slingers ophangen, noem ik dat. En ik geniet daar zó van. En ik vind het mega leuk dat erop uitgaan nu zo goed gaat. Onze baby is namelijk heel relaxed. Ze ligt liever dan dat ze gedragen wordt (ik wist niet dat dat bestond haha) en ze vindt de kinderwagen helemaal prima. Dat maakt mijn dagen zoveel makkelijker en leuker want ik neem haar overal mee naartoe. Ze ligt gewoon lekker te chillen. En ik heb sinds kort een nieuwe kinderwagen gekregen, de Joolz Day5, en die bevalt echt top. Het is allemaal gewoon net wat fijner nu.

Selfcare is niet egoïstisch

Ik probeer goed voor mezelf te zorgen en neem mijn post partum hertel serieus. Zo ga ik altijd een frisse neus halen buiten, even wandelen. Al is het maar een klein rondje, ik merk dat het helpt. Goed voor mezelf zorgen betekent niet dat ik mijn kinderen tekortdoe. Als ik oplaad, ben ik een leukere moeder en heb ik meer te geven. Dat is ook waarom ik trainen nu prioriteit maak. Bewegen doet me heel goed. Als ik een uurtje train, voel ik me sterker, helderder, blijer. En ja, soms wordt m’n baby halverwege de training wakker. Dat is dan even balen. Meestal eerst even voeden, dan leg ik haar even in de box en train ik verder. Misschien niet supergezellig voor haar, maar zij ligt prima. En dit zorgt ervoor dat ik daarna een fijnere, meer ontspannen moeder ben voor de rest van de dag. En dat telt ook.

Twee kinderen, een ander soort verlof

Wat dit verlof ook anders maakt, is natuurlijk dat ik al een peuter heb rondlopen. Ik dacht van tevoren dat ik het moeilijk zou vinden om goed van mijn baby te kunnen genieten en er goed voor haar te kunnen zijn want we zijn niet altijd alleen. Of dat ik bang zou zijn dat ik mijn oudste niet genoeg aandacht of liefde kon geven, nu de baby er ook altijd is. Maar eerlijk? Het gaat helemaal prima en vanzelf. We hebben echt geluk dat onze oudste zo onwijs trots is dat ze nu een grote zus is. Ze is gek op haar zusje, ze geniet mee en ze vindt het leuk om te helpen. Dat maakt het allemaal zoveel makkelijker.

Huishouden: mijn grootste struggle

Wat ik enorm lastig vind, is het huishouden. Niet het hebben van twee kinderen, maar het huishouden ernaast. Dat blijft echt een uitdaging, pfff. De was lijkt nooit klaar, de vloer is altijd weer vies, er moet iedere dag gekookt worden en er zijn altijd boodschappen die nog gehaald worden. Er komt NOOIT een einde aan en ik krijg er STRESS van. Ik voel de drang om het allemaal bij te houden, terwijl ik óók wil genieten. En dat wringt. En ergens voel ik ook al de spanning van straks. Als ik weer ga werken. Waar moet ik de tijd dan vandaan halen? Hoe ga ik het allemaal doen: werken, trainen, moeder zijn van twee dochters, een sociaal leven leiden, een goede partner zijn en ook nog een huishouden draaiende houden? Hoe houd ik alle ballen hoog? Dat gaat toch niet?! Help.

Dus nee, het is niet allemaal zen en perfect. Maar dit verlof? Dit voelt als een cadeautje. Eentje waarin ik meer geniet, mezelf meer gun en het moederschap met net wat meer zachtheid omarm. Daar ben ik heel dankbaar voor.

En als jij dit leest en denkt: same, of juist totaal niet. Weet dan: elke verlofervaring is anders. En dat is helemaal oké.